Problem Çözme Yaklaşımıyla Gerçekleştirilen Matematik Uygulamalarının 4. Sınıf Öğrencilerinin Problem Çözme Becerilerine Etkisi

View/Open
Date
2023
Author
Özüpek, Gizem Nur
xmlui.dri2xhtml.METS-1.0.item-emb
Acik erisim
xmlui.mirage2.itemSummaryView.MetaData
Show full item record
Abstract
This research aims to examine the effects of mathematics teaching practices carried out with the problem solving approach on the problem solving skills of primary school 4th grade students. The study was modeled as a quasi-experimental design with pretest and posttest control groups. The research was conducted in a primary school in the Polatlı district of Ankara in the spring semester of the 2021-2022 academic year; with a total of 94 students where 51 students in the experimental group and 43 students in the control group. In the research process, a problem solving skill test was developed to measure the problem solving skills of fourth grade students in line with the definitions of problem and problem solving skills of the study. The pilot application of the developed test was carried out in a public school, and the reliability and validity studies of the test were carried out using SPSS 25.0 and Lisrel 8.71 package programs in line with the data obtained. This test, which was proven to be valid and reliable, was applied to the experimental and control groups as a pre-test and post-test during the research process. In the study, the experimental group was determined as the group in which the teaching process carried out with the problem solving approach was applied, and the control group was determined as the group in which the traditional teaching process was applied. The contents of the lesson plans were designed and prepared by the researcher within the scope of the teaching process carried out with the problem-solving approach. Expert opinions on the contents of these lesson plans were taken and arrangements were made. Applied in experimental groups. In line with the findings and results obtained in the research, it was concluded that the mathematics teaching practices carried out with the problem solving approach in the 4th grade of primary school had an effect on the problem solving skills of the students, and even improved the problem solving skill levels of the 4th grade primary school students.
URI
http://hdl.handle.net/11655/29393
xmlui.mirage2.itemSummaryView.Collections
xmlui.dri2xhtml.METS-1.0.item-citation
Açıkgöz, K. (2014). Aktif öğrenme. Eğitim Dünyası Yayınları. Adair, J. (2017). Karar verme ve problem çözme (3.b.). (Korkmaz, Çev.) Pegem Yayıncılık. Akın, Y. ve Cancan, M. (2007). Matematik öğretiminde problem çözümüne yönelik öğrenci görüşleri analizi. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 0 (16), 374-390. Akman, Y. ve Erden, M. (1998). Eğitim psikolojisi gelişim-öğrenme-öğretme (7. b.). Arkadaş Yayınevi. Alan, S. ve Özsoy, G. (2019). Problem genişletme etkinliklerinin problem çözme başarısına ve üstbilişe etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(2), 439-458. Albayrak, M., Işık, A. ve Işık, C. (2006). Temel işlem becerilerinin öğretiminde problem kurma ve çözme çalışmaları. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(2), 1-11. Altun, M., Memnun, D. ve Yazgan , Y. (2007). Primary school teacher trainees' skills and opinions on solving non-routine mathematical problems. Elementary Education Online, 1(6), 127-143. Altun, M. (2005). Matematik öğretimi. Erkan Basımevi. Altun, M. ve Arslan, Ç. (2006). İlköğretim öğrencilerinin problem çözme stratejilerini öğrenmeleri üzerine bir çalışma. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(1), 1-21. Altun, M. (2011). İlköğretimde problem çözme öğretimi. Milli Eğitim Dergisi, (147), 27-33. Arıkan, E. E. ve Ünal, H. (2013). İlköğretim 2. sınıf öğrencilerinin matematiksel problem kurma becerilerinin incelenmesi. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(2), 305-325. Aşkar, P. ve Olkun, S. (2005). PISA 2003 sonuçları açısından okullarda bilgi ve iletişim teknolojileri kullanımı. Eurasian Journal of Educational Research, (19), 15-34. Atalay, Ö. (2017). İlkokul 4. sınıf öğrencilerinin kesirler konusunda bilgisayar animasyonları yardımıyla problem kurma becerilerinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi. Aydın, B. ve Doğan, M. (2012). Matematik öğretimi: geçmişten günümüze matematik öğretimi önündeki engeller. Batman Üniversitesi Yaşam Bilimleri Dergisi, 1(2), 18-20. Aydın, S. (2021). Eğitsel oyunların çocukların problem çözme becerisi ve değer gelişimlerine etkisi (Yüksek lisans tezi). Sakarya Uygulamalı Bilimler Üniversitesi. Aydoğan, Y., Ömeroğlu, E., Büyüköztürk, Ş. ve Özyürek, A. (2012). Problem çözme becerileri ölçeği rehber kitap. Karaca Eğitim Yayınları ve Tic. A.Ş. Bağçeci, B. ve Kinay, İ. (2013). Öğretmenlerin problem çözme becerilerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi,12 (44), 335-347. Baki, A. (2018). Matematiği öğretme bilgisi. Pegem Akademi. Baykul, Y. (2002). İlköğretimde matematik öğretimi (1–5 Sınıfları için). (6.b.). Pegem Yayınevi. Bayram, B., ve Özgen, K. (2020). Ortaokul öğrencilerinin problem kurmaya yönelik beceri ve öz yeterlik inançlarının incelenmesi. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1), 455-485. Bilgin, A. (2008). Okullarda Şiddeti Önlemede Bir Yöntem Çatışma Çözme. Ezgi Kitapevi. Bingham, A. (1983). Çocuklarda Problem Çözme Yeteneklerinin Geliştirilmesi. (4. b.). (F. Oğuzkan, Çev.) Milli Eğitim Basımevi. Bozan, M. (2008). Problem çözme etkinliklerinin 7. sınıf öğrencilerinin basınç konusu ile ilgili başarı, tutum ve üstbilişsel becerilerine etkisi (Doktora tezi). Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Bransford, J. ve Stein, B. S. (1984). The IDEAL problem solver: A guide for improving thinking, learning, and creativity. W.H. Freeman. Bulut, F. ve Serin, M. K. (2020). İlkokul 4. sınıf öğrencilerinin hikâye yazma becerileri ile problem kurma becerileri arasındaki ilişki. Eğitim ve Teknoloji, 2(1), 16-28. Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2014). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. (18. b.). Pegem Akademi. Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör analizi: temel kavramlar ve ölçek geliştirmede kullanımı. Eğitim Yönetimi Dergisi, 32 (32), 470-483. Büyüköztürk, Ş. (2005). Anket geliştirme. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(2), 133-148. Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. (7. b.). Pegem Akademi Yayınları. Cai, J. (2000). Mathematical thinking ınvolved in U.S. and chinese students’solving of process-constrained and process-open problems. Mathematical Thinking and Learning, 2(4), 309-340. Cankoy, O. ve Darbaz, S. (2010). Problem kurma temelli problem çözme öğretiminin problemi anlama başarısına etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (38), 11-24. Crocker, L. ve Algina, J. (1986). Introduction to classical and modern test theory. Fort Worth: Holt, Rinehart and Winston Inc. Cüceloğlu, D. (1999). İnsan ve davranışı. Remzi Kitabevi. Çakıcı, Y., Dinçer, E. O. ve Söyleyici, H. (2020). Probleme dayalı öğrenmenin ortaokul öğrencilerinin bilimsel süreç becerilerine, tutumların ve başarılarına etkisinin incelenmesi: ışık ünitesi örneği. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22(1), 419-437. Çakır, S. ve Aztekin , S. (2016). Matematik dersinde probleme dayalı öğrenme yönteminin öğrencilerin motivasyonlarına ve matematik kaygı düzeylerine etkisi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16 (2), 377-398. Çanakçı, O. ve Özdemir, A. Ş. (2011). The construction of mathematics problem solving attitude scale. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 119-136 Çelik, D. ve Güler, M. (2013). İlköğretim 6. sınıf öğrencilerinin gerçek yaşam problemlerini çözme becerilerinin incelenmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi (20), 180-195. Çelikkaleli, Ö. ve Gündüz, B. (2010). Ergenlerde problem çözme becerileri ve yetkinlik inançları. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19(2), 361-377. Çetinkaya, A. ve Soybaş, D. (2018). İlköğertim 8. sınıf öğrencilerinin problem kurma becerilerinin incelenmesi. Kuramsal Eğitim Bilim Dergisi, 11(1), 169-200. Çokluk, Ö. (2010). Lojistik regresyon analizi: Kavram ve uygulama. Kuram ve uygulamada eğitim bilimleri, 10 (3), 357-1407. Dede, Y. ve Yaman, S. (2006). Fen ve matematik eğitiminde problem çözme: kuramsal bir çalışma. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(32), 116-128. Demir, E. K. ve Şendil, G. (2008). Ebeveyn tutum ölçeği (ETÖ). Türk Psikoloji Yazıları, 11 (21), 15-25. DeVellis, R. F. (2016). Scale development: Theory and applications sage publications. Sage Publications. Dinç Artut, P. ve Tarım, K. (2006). İlköğretim öğrencilerinin rutin olmayan sözel problemleri çözme düzeylerinin, çözüm stratejilerinin ve hata türlerinin incelenmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(2), 39-50. Domin, D. ve Bodner, G. (2000). Mental models: The role of representations in problem solving in chemistry. University Chemistry Education, 4(1), 24-30. Downing, S. M. ve Haladyna, T. M. (2006). Handbook of test development. Lawrence Erlbaum Assocıates. Dökmen, Ü. (1988). Empatinin bir modele dayandırılarak ölçülmesi ve psikodrama ile geliştirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 62(21), 155-190. Dölek, S. N. (2018). İlkokul dördüncü sınıf öğrencilerinin problem çözme ve kurma çalışmalarının incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi. Duatepe, A. ve Çilesiz, Ş. (1999). Matematik tutum ölçeği geliştirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16 (16), 45-52. Duman, B. (2009). Neden beyin temelli öğrenme?. Pegem Yayınevi. Dümenci, S. ve Demir, E. (2019). 5-6 yaş çocukların problem çözme becerilerinde anne-baba görüşlerinin incelenmesi. Çocuk ve Gelişim Dergisi, 2(3), 24-33. Ekici, D. İ. ve Balım, A. G. (2013). Ortaokul öğrencileri için problem çözme becerilerine yönelik algı ölçeği: geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1), 67-86. Elkin, N. ve Karadağlı, F. (2016). Üniversite öğrencilerinin öfke ifade tarzı ve ilişkili faktörler. Anadolu Kliniği Dergisi, 21(1), 64-71. Ercan, A. B. (2022). Problem çözme becerileri eğitiminin, ortaokul öğrencilerinin problem çözme becerileri, akılcı olmayan inançları ve sınav kaygıları üzerindeki etkisi (Yüksek lisans tezi). Maltepe Üniveritesi. Ersoy, E. (2012). Üst düzey düşünme becerilerinin probleme dayalı öğrenme sürecinde duyuşsal kazanımlara etkisi (Doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ersoy, E. ve Güner, P. (2014). Matematik öğretimi ve matematiksel düşünme. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 3(2), 102-112. Field, A. (2002). Discovering Statistics Using SPSS. Sage Publications Ltd. London: UK. Filiz, S. B. ve Boz, İ. (2019). İlkokul 4.sınıf öğrencilerinin akıcı okuma düzeyleri ile rutin olmayan problem çözme başarısı arasındaki ilişkinin incelenmesi. International Journal of Field Education, 5(1), 57-70. Fleiss, J. L. (1971). Measuring nominal scale agreement among many raters. Psychological Bulletin, 76(5), 378-382. Gelbal, S. (1991). Problem çözme. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (6), 167-173. Genç, S. Z. ve Kalafat, T. (2010). Öğretmen adaylarının empatik becerileri ile problem çözme becerileri. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 3(2), 135-147. George, D. ve Mallery, M. (2001). SPSS for windows step by step: A simple guide and reference 10.0 update (3. b.). Allyn and Bacon. Gök, M. ve Erdoğan, A. (2017). Sınıf ortamında rutin olmayan matemtik problemi çözme: didaktik durumlar teorisine daayalı bir uygulama örneği. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, XIV(1), 140-141. Gök, T. ve Sılay, İ. (2009). Problem çözme stratejilerinin öğrenilmesinde işbirlikli öğrenme yönteminin etkileri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 17(3), 821-834. Gökkurt, B., Örnek, T., Hayat , F. ve Soylu, Y. (2015). Öğrencilerin problem çözme ve problem kurma becerilerinin değerlendirilmesi. Bartın University Journal of Faculty of Education, 4(2), 751-774. Gömleksiz, M. ve Bozpolat, E. (2012). İlköğretim 4. ve 5. sınıf öğrencilerinin problem çözme becerilerine ilişkin görüşlerinin değerlendirilmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(2), 23-40. Gurganus, S. P. (2007). Math instruction for students with learning problems. Pearson Education. Güçray, S. (2001). Ergenlerde karar verme davranışlarının öz saygı ve problem çözme becerileri algısı ile ilişkisi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(8), 106-121. Gündüz, Ş. ve Odabaşı, F. (2004). Bilgi çağında öğretmen adaylarının eğitiminde öğretim teknolojileri ve materyal. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 3(1), 43-48. Güneş, K. (2022). Polya’nın adımlarına göre çevrimiçi yapılan rutin olmayan problem çözme öğretiminin öğrencilerin problem çözme inançlarına ve becerilerine etkisi (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi. Gürbüz, R. ve Güder, Y. (2016). Matematik öğretmenlerinin problem çözmede kullandıkları stratejiler. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(2), 371-386. Gürbüz, S. ve Şahin, F. (2014). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık. Gürsan, S. ve Yazgan, Y. (2020). Dokuzuncu sınıf öğrencilerinin rutin olmayan problem çözme becerileri: deneysel bir çalışma. Academy Journal of Educational Sciences, 4(1), 23-29. Gürsoy, S. E. ve Çeliköz, N. (2021). İlkokul 2. sınıf öğrencileri için problem çözme ölçeği geliştirme: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 15(36), 128-163. Güven, M. ve Kürüm, D. (2008). Öğretmen adaylarının öğrenme stilleri ile eleştirel düşünme eğilimleri arasındaki ilişki (Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi öğrencileri üzerinde bir araştırma). Elementary Education Online, 7(1), 53-70. Hasançebi, B., Terzi, Y. ve Küçük, Z. (2020). Madde güçlük indeksi ve madde ayırt edicilik indeksine dayalı çeldirici analizi. Gümüşhane Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 10(1), 2214-240. Heppner, P. P. ve Petersen, C. H. (1982). The development and implications of a personal problem-solving inventory. Journal of counseling psychology, 29(1), 66-75. Herbert, T. T., ve Edward, B. (1979). A comparıson of decısıon qualıty under nomınal and ınteractıng consensus group formats: the case of the structured problem. Decısıon Scıences, 10(3), 358-370. Howards, H., Hutchings, M., ve Morgan, F. (1999). The Isoperimetric Problem on Surfaces. The American Mathematical Monthly, 106 (5), 430-439. Hu, L. T. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling, 6(1), 1-55. Hutcheson, G. D. ve Sofroniou, N. (1999). The multivariate social scientist: ıntroductory statistics using generalized linear models. Sage Publicatons. İnel , D., Evrekli, E. ve Türkmen, L. (2011). Sınıf öğretmeni adaylarının problem çözme becerilerinin araştırılması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (29), 167-178. İş Güzel, Ç. (2009, Temmuz-Ağustos). Cito Türkiye Öğrenci İzleme Sistemi'nde (ÖİS) problem çözme becerileerinin ölçülmesi, etkinlik ve sorularla örneklendirilmesi ve değerlendirilmesi. Cito Eğitim: Kuram ve Uygulama (4),9-20. Işık, C., ve Kar, T. (2011). İlköğretim 6, 7 ve 8. sınıf öğrencilerinin sayı algılama ve rutin olmayan problem çözme becerilerinin incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 57-72. Jonassen, D. H. (2000). Toward a design theory of problem solving. Educational Technology Research and Development, (48), 63-85. Jöreskog, K. G. ve Sörbom, D. (1989). LISREL 7: A guide to the program and applications. Chicago: SPSS. Karabacak, K. (2013). Matematik problemi çözme basamaklarının gösteri araçları ileöğretiminin öğrenci başarısına etkisi. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 323-341. Karabulut, R. ve Ömeroğlu, E. (2019). İlkokul birinci sınıfa devam eden üstün yetenekli çocukların zeka düzeyleri ve problem çözme becerileri arasındaki ilişkinin belirlenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(3), 1484-1508. Karakoca, A. (2011). Altıncı sınıf öğrencilerinin problem çözmede matematiksel düşünmeyi kullanma durumları (Yüksek lisans tezi). Osmangazi Üniversitesi. Karakuş, G. ve Ocak, G. (2020). Developing an achievement test towards cooperative problem solving skill. Turkish Studies-Educational Sciences, 15(2), 983-997. Karasar, N. (2008). Bilimsel araştırma yöntemi. Nobel Yayıncılık. Karataş, İ. (2008). Problem çözmeye dayalı öğrenme ortamının bilişsel ve duyuşsal öğrenmeye etkisi (Doktara tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi. Kardaş, N. (2013). Fen eğitiminde argümantasyon odaklı öğretimin öğrencilerin karar verme ve problem çözme becerilerine etkisi (Yüksek lisans tezi). Eskişehir. Kaya, S. ve Kablan, Z. (2018). The analysis of the studies on non-routine problems. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 1(12), 25-44. Kayan, Ç. ve Çakıroğlu, E. (2008). İlköğeretim matematik öğretmen adaylarının matematiksel problem çözmeye yönelik inançları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi(35), 218-226. Kayapınar, A. (2015). Matematiksel problem çözme stratejileri öğretiminin ilkokul 4. sınıf öğrencilerinin problem çözme performanslarına ve öz düzenleyici öğrenmlerine etkisi (Yayınlanmamış doktora tezi). Uludağ Üniversitesi. Kerlinger, F. N. (1980). Analysis of covariance structure tests of a criterial referents theory of attitudes. Multivariate Behavioral Research, 15(4), 403-422. Kılıç, Ç. (2013). İlköğretim öğrencilerinin doğal sayılarla dört işlem gerektiren problem kurma etkinliklerindeki performanslarının belirlenmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi (20), 256-274. Kızılkaya, G. ve Aşkar, P. (2009). Problem çözmeye yönelik yansıtıcı düşünme beceri ölçeğinin geliştirilmesi. Eğitim ve Bilim, 34 (154), 82-92. Kline, R. B. (2005). Principles and practice of structural equation modeling 2nd ed. Guilford. Kneeland, S. (2001). Sosyal bilgilerde problem çözme ve uygulamalar. Gazi Kitabevi. Koçak, D., Çokluk, Ö. ve Kayri, M. (2016). Faktör sayısının belirlenmesinde map testi, paralel analiz, k1 ve yamaç birikinti grafiği yöntemlerinin karşılaştırılması. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13 (1), 330-359. Korkut, F. (2002). Lise öğrencilerinin problem çözme becerileri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (22), 177-184. Kozikoğlu, İ. ve Tunç, M. (2020). Ortaokul öğrencilerinin problem çözmeye yönelik yansıtıcı düşünme eğilimleri ile problem çözme becerilerine yönelik algıları arasındaki ilişki. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(1), 87-101. Kök, F. Z. (2020). Probleme dayalı öğrenmenin problem çözme becerisi ve İngilizce öğrenmeye yönelik motivasyona etkisi (Yüksek lisans tezi). Bartın Üniversitesi. Krulik, S. ve Rudnick, J. A. (1988). Problem solving: a handbook for elementary school. London. Kuzgun, Y. (2009). Meslek gelişimi ve danışmanlığı. Nobel. Küpcü, A. R. (2012). Etkinlik temelli öğretim yaklaşımının ortaokul öğrencilerinin orantısal problemleri çözme başarısına etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(3), 175-206. Lee, M. J., Whitehead, J. ve Balchin, N. (2000). Development of the youth sport values questionnaire. Journal of Sport & Exercise Psychology, 22, 307-326. Leech, N. L., Barrett, K. C. ve Morgan, G. A. (2005). SPSS for intermediate statistics: Use and interpretation (2. b.). Taylor & Francis. Martorella, P. H. (1978). John Dewey: problem solving and history teaching. The Social Studies, 69(5), 190-194. Mason, L. (2003). High school students' beliefs about maths, mathematical problem solving, and their achievement in maths: a cross-sectional study. An International Journal of Experimental Educational Psychology, 23(1), 73-85. Mayer, R. E. (1985). Implications of cognitive psychology for ınstruction in mathematical problem solving. Teaching and Learning Mathematical Problem Solving, 6(1),123-138. MEB, (2009). İlköğretim matematik dersi 1-5. sınıflar öğretim programı. MEB Yayınları. MEB, (2018). Matematik dersi öğretim programı (ilkokul ve ortaokul 1,2,3,4,5,6,7 ve 8. sınıflar). MEB Yayınları. Montague, M. (1992). The effects of cognitive and metacognitive strategy instruction on the mathematical problem solving of middle school students with learning disabilities. Journal of learning disabilities, 25(4), 230-248. Muris, P. (2001). A brief questionnaire for measuring self-efficacy in youths. Journal of Psychopathology and Behavioral Assessment, 23(3), 145-149. NCTM. (2000). Principles and standards for school mathematics, National Council of Teachers of Mathematics, Reston. Nur, A. S., Kartono, K., Zaenurİ, Z. ve Rochmad, R. (2022). The learning trajectory construction of elementary school students in solving ınteger word problems. Participatory Educational Research, 9(1), 404-424. Ocak, G. ve Eğmir, E. (2014). Öğretmen adaylarının problem çözme becerilerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Asya Öğretim Dergisi, 2(1), 27-45. Oğuz, V. ve Köksal, A. (2015). Problem çözme becerisi ölçeği (pçbö) geçerlik ve güvenirlik çalışması. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 44(1), 105-122. Ömeroğlu, E., Büyüköztürk , Ş., Doğan , Y. ve Özyürek , A. (2009). Determining the views of preschool and primary school Teachers over the support of problem solving skills at children. Procedia Social and Behavioral Sciences, 1(1), 1969-1974. Özalkan, B. E. (2010). The effects of problem solving on the topic of functions on problem solving performance, attitude toward problem solving and mathematics. (Yüksek lisans tezi). Orta Doğu Teknik Üniversitesi. Özdamar, K. (2002). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi. Kaan Kitabevi. Özsoy, G. (2005). Problem çözme becerisi ile matematik başarısı arasındaki ilişki. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(3), 179-190. Özyürek, A. ve Begde, Z. (2016). Öğretmen ve anne-baba tutumlarının okul öncesi dönem çocuklarının problem çözme becerilerine etkisi. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 204-232. Pape, S. J. ve Wang, C. (2003). Middle school children's strategic behavior: Classification and relation to academic achievement and mathematical problem solving. Instructional Science (31), 419-449. Pekdoğan, S. (2019). Problem çözme becerileri eğitim programının çocukların karar verme becerileri üzerindeki etkisi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(3), 1-16. Polya, G. (1997). Nasıl çözmeli? matematikte yeni bir boyut. (F. Halatçı , Çev.). Sistem Yayıncılık. Posamentier, A. S. ve Krulik, S. (2009). Problem solving in mathematics, grades 3-6: powerful strategies to deepen understanding. Corwin Press. Prasetya, A. E., Slamet, S. Y. ve Usodo, B. (2017). Differences of problem solving skill of the fifth grade primary school student: a gender analysis. Education and Humanities Research, 160, 114-118. Santi, D. H., Prayitno, B. A. ve Muzzazinah, M. (2019). Problem solving process and creative thinking of students in ecosystem issue. Jurnal Pendidikan Biologi Indonesia, 3(5), 537-548. Santos-Trigo, M. ve Machin, M. C. (2009). Towards the construction of a framework to deal with routine problems to foster mathematical ınquiry. Problems, Resources, and Issues in Mathematics Undergraduate Studies, 19(3), 260-279. Schoenfeld, A. H. (1999). Looking toward the 21st century:challenges of educational theory and practice. Educational Researcher, 28(7), 4-14. Schumacker, R. E. ve Lomax, R. G. (1996). A beginner’s guide to structural equation modeling. Erbaum: Mahwah NJ. Semerci, N. (1999). Problem temelli öğrenme ve öğretmen yetiştirme. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(1), 209-216. Serin, O., Serin, N. B. ve Saygılı, G. (2010). İlköğretim düzeyindeki çocuklar için problem çözme envanteri'nin (ÇPÇE) geliştirilmesi. İlköğretim Online, 9(2), 446-458. Sezen Vekli, G. ve Çimer, A. (2017). Probleme dayalı bilgisayar destekli öğrenme materyalinin öğrencilerin problem çözme becerisi algılarındaki gelişime etkisi. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(24), 809-830. Soylu, Y. ve Soylu, C. (2006). Matematik derslerinde başarıya giden yolda problem çözmenin rolü. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(11), 97-111. Sönmez, V. ve Alacapınar, F. (2018). Örneklendirilmiş bilimsel araştırma yöntemleri (6. b.). Ankara: Anı Yayıncılık. Stage, F. K. ve Kloosterman, P. (1992). Measuring beliefs about mathematical problem solving. School Science and Mathematics, (92)3, 109-115. Steyn, G. ve Adendorff, S. A. (2020). Questioning techniques used by foundation phase education students teaching mathematical problem-solving. South African Journal of Childhood Education, 10(1), 1-9. Sungur, G. ve Bal, P. N. (2016). Analysis of 4th grade students' problem solving skills in terms of several variables. Journal of Education and Practico, 7(14), 1-9. Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenirlik ve geçerlik (1. b.). Seçkin Yayınevi. Tavakol, M. ve Dennick, R. (2011). Making sense of Cronbach's alpha. International Journal of Medical Education, 2, 53-55. Tavşancıl, E. (2019). Tutumların ölçülmesi ve spss ile veri analizi (6 b.). Nobel Akademik Yayıncılık. Türk Dil Kurumu (2022). TDK . https://sozluk.gov.tr/ adresinden alındı. Tezcan, M. (2015). Eğitim Sosyolojisi (15. b.). Anı Yayıncılık. Thompson, B.(2004). Exploratory and confirmatory factor analysis: Understanding concepts and applications. American Psychological Associatio, 31(3), 245-248. Toluk, Z. ve Olkun, S. (2002). Türkiye'de matematik eğitiminde problem çözme : ilköğretim 1-5. sınıflar matematik ders kitapları. Educational Sciences: Theory & Pratice (2), 567-581. Totan, T. ve Kabasakal, Z. (2012). Problem çözme becerileri eğitiminin ilköğretim altıncı sınıf öğrencilerinin sosyal ve duygusal öğrenme ihtiyaçları ve becerileri üzerine etkisi. İlköğretim Online, 11(3), 813-828. Tschannen-Moran, M. ve Woolfolk-Hoy, A. W. (2001).Teacher efficacy: Capturing an elusive construct. Teaching and Teacher Education, 17(7), 783-805. Turhan, B. ve Güven, M. (2014). Problem kurma yaklaşımıyla gerçekleştirilen matematik öğretiminin problem çözme başarısı, problem kurma becerisi ve matematiğe yönelik görüşlere etkisi. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 43(2), 217-234. Türnüklü, E. ve Yeşildere, S. (2005). Problem, problem çözme ve eleştirel düşünme. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi , 25(3), 107-123. Türnüklü, E., Aydoğdu, M. Z. ve Ergin, A. S. (2017). 8. sınıf öğrencilerinin üçgenler konusunda problem kurma çalışmalarının incelenmesi. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(24), 467-486. Ulu, M. (2016). İlkokul 4. sınıf öğrencilerinin akıcı okuma, basit anlama ve çıkarımsal anlama düzeylerinin problem çözme başarısına etkilerini açıklayan bir yapısal eşitlik modeli. Eğitim ve Bilim , 41(186), 93-117. Usta, N., Yılmaz, M., Kartopu, S. ve Kadan, Ö. F. (2018). Impact of visuals on primary school 4th graders'problem-solving success. Universal Journal of Educational Research, 6(10), 2160-2168. Uyar, G. ve Bal, A. P. (2015). Altıncı sınıf öğrencilerinde probleme dayalı öğrenmenin akademik başarıya etkisi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 5(4), 361-374. Uygur, S. (2018). Lise öğrencilerinde problem çözme becerilerinin akılcı olmayan inanç düzeyi ve karar verme stillerine göre yordanması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 17(67), 1014-1026. Uzuner, F. G. (2019). İlkokul öğrencilerinin matematiksel problem çözme becerilerinin geliştirilmesinde oryantiringin etkisinin incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Trabzon Üniversitesi. Ülger, K. (2012). Görsel sanatlar eğitiminde probleme dayalı öğrenme yönteminin öğrencilerin problem çözme becerilerine etkisi. Milli Eğitim Dergisi (195), 23-42. Ünsal, Y. ve Ergin, İ. (2011). Fen Eğitiminde problem çözme sürecinde kullanılan problem çözme stratejileri ve örnek bir uygulama. Savunma Bilimleri Dergisi, 10(1), 72-91. Vandenberghe, L., Moor, B. ve Vande Walle, J. (1989). The generalized linear complementarity problem applied to the complete analysis of resistive piecewise-linear circuits. IEEE Transactions on Circuits and Systems(36), 1382-1391. Verschaffel, L., Corte, E., Lasure, S., Vaerenbergh, G. V., Bogaerts, H. ve Ratinckx, E. (1999). Learning to Solve Mathematical Application Problems: A Design Experiment With Fifth Graders. Mathematical Thinking and Learning, 1(3), 195-229. Vural, D. E. (2010). Okul öncesi öğretmen adaylarının duygusal zekaları ile problem çözme becerileri arasındaki ilişki. Education Sciences, 5(3), 972-980. Wang, J. ve Wang, X. (2019). Tructural equation modeling: applications using mplus. John Wiley & Sons. Yalçın, P. (1996). Ankara merkez ilköğretim okullarındaki 5. sınıf öğrencilerinin matematik başarıları ile zeka, kaygı ve tutum puanları arasındaki ilişki (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Yaman, S. ve Dede, Y. (2008). Yetişkinler için problem çözme becerileri ölçeği. Eğitim Blimleri ve Uygulama, 7(14), 251-269. Yandari, I. A., Supartini, S., Pamungkas, A. S. ve Khaerunnisa, E. (2019). The role of habits of mind (hom) on student's mathematical problem solving skills of primary school. Al-Jabar: Jurnal Pendidikan Matematika, 10(1), 47-57. Yaşlıoğlu, M. (2017). Sosyal bilimlerde faktör analizi ve geçerlilik: keşfedici ve doğrulayıcı faktör analizlerinin kullanılması. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 46(0), 74-85. Yazgan, Y. ve Bintaş, J. (2005). İlköğretim 4. ve 5. sınıf öğrencilerinin problem çözme stratejilerini kullanabilme düzeyleri: bir öğretim deneyi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28 (28), 210-218. Yenice, N. (2012). Öğretmen adaylarının öz-yeterlilik düzeyleri ile problem çözme becerilerinin incelenmesi. Elektronik Sosyal Bilgiler Dergisi, 11(39), 36-58. Yıldırım, İ. (2017). İstatiksel araştırma yöntemleri. (3. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık. Yıldız, V. (2008). Polya’nın problem çözme adımlarına dayalı matematik öğretiminden sonra altıncı sınıf öğrencilerinin problem çözme becerileri, problem çözmeye karşı tutumları ve matematiğe karşı tutumlarındaki değişimin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Orta Doğu Teknik Üniversitesi.