Show simple item record

dc.contributor.advisorAyhan Kuru, Çiğdem
dc.contributor.authorErzincanlı, Semiha Tomiris
dc.date.accessioned2024-07-30T10:54:35Z
dc.date.issued2024-07-22
dc.date.submitted2024-07-03
dc.identifier.citationErzincanlı S.T. Sağlıklı Bireylerde El Bileği Proprioseptif Egzersiz Eğitiminin Motor Performans Parametrelerine Etkisinin Araştırılması. Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ortopedik Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Programı, Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 2024.tr_TR
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11655/35393
dc.description.abstractThis study was conducted to investigate the effects of proprioceptive exercise training, used in addition to traditional upper extremity exercises, on wrist joint position sense (JPS) (goniometer), electrical activation level of forearm muscles (surface electromyography-EMG), forearm muscle strength (dynamometer), reaction time (Nelson Hand Reaction Test), weight transfer tolerance (analog scale) and upper extremity functional performance (upper extremity Y balance test, UEP) before and after exercise training in healthy individuals. EMG evaluation was performed during isotonic wrist movement (IWM), grip and weight bearing tolerance (WBT). Additionally, pain (Visual Analog Scale), hypermobility (Beighton Hypermobility Assessment) and functional status (Q-DASH) were assessed to determine the suitability of the participants for the study. A total of 48 individuals aged 18-30 were included in the study and 7 of them were excluded. Participants were divided into two groups: proprioception group (PG) (n=21) and control group (CG) (n=20). Both groups received supervised exercise training with 10- minute warm-up period and 30-minute exercise sessions twice a week for 6 weeks. Participants were also followed up with daily home exercises. After training, improvements were observed in reaction time (RT), muscle strength (MS), WBT and UEP in both groups (p<0.05), but no differences were found between groups (p>0.05). A significant improvement in JPS was observed in favor of PG (p<0.05). The training increased activation levels for groups (p<0.05). EMG recordings showed the highest to lowest activation levels during grip, WBT and isotonic movement, respectively. In EMG analysis, co-contraction ratio was highest in WBT. In conclusion, proprioceptive training didn’t provide additional benefits in RT, MS, WBT and UEP compared to the CG. The progression in proprioceptive training could be IWM, WBT and grip, and if stabilization is targeted, WBT exercises may enhance effectiveness of treatment.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSağlık Bilimleri Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/restrictedAccesstr_TR
dc.subjectEgzersiz, motor performans, propriosepsiyon, el bileğitr_TR
dc.subject.lcshKas-iskelet sistemitr_TR
dc.titleSAĞLIKLI BİREYLERDE EL BİLEĞİ PROPRİOSEPTİF EGZERSİZ EĞİTİMİNİN MOTOR PERFORMANS PARAMETRELERİNE ETKİSİNİN ARAŞTIRILMASItr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesistr_TR
dc.description.ozetBu çalışma sağlıklı bireylerde geleneksel üst ekstremite egzersizlerine ek olarak kullanılan proprioseptif egzersiz eğitiminin el bileği eklem pozisyon hissi (gonyometre), önkol kaslarının elektriksel aktivasyon seviyesi (yüzeyel elektromiyografi-EMG), önkol kas kuvveti (dinamometre), reaksiyon zamanı (Nelson El Reaksiyon Testi), ağırlık aktarma toleransı (analog tartı) ve üst ekstremite fonksiyonel performansı (üst ekstremite Y denge testi, ÜEP) üzerindeki etkilerini egzersiz eğitimi öncesinde ve sonrasında inceleme amacı ile gerçekleştirilmiştir. EMG değerlendirmesi el bileği izotonik hareketi, kavrama ve ağırlık aktarma toleransı (AAT) esnasında yapılmıştır. Ayrıca bireylerin çalışmaya uygunluğu için ağrı (Vizüel Analog Skala), hipermobilite (Beighton Hipermobilite Değerlendirmesi) ve fonksiyonel durumları (Q-DASH anketi) sorgulanmıştır. Çalışmaya 18-30 yaş arasında 48 birey dahil edilmiş ve bunların içerisinden 7 birey dışlanmıştır. Bireyler propriosepsiyon (PG) (n=21) ve kontrol (n=20) (KG) olarak iki gruba ayrılmıştır. Her iki gruba haftada 2 gün 10 dakika ısınma periyodu ve 30 dakika süpervize egzersiz eğitimi 6 hafta boyunca uygulanmıştır. Ayrıca bireyler her gün ev egzersizi ile takip edilmiştir. Eğitim sonrasında her iki grupta reaksiyon zamanında (RZ), kas kuvvetinde (KK), AAT’de, ÜEP’de gelişme olduğu (p<0,05) kaydedilirken iki grup arasında fark bulunamamıştır (p>0,05). Eklem pozisyon hissinde PG lehine anlamlı gelişme görülmüştür (p<0,05). Grupların kas aktivasyon seviyeleri artmıştır (p<0,05). Kasların aktivasyon seviyesi yüksekten düşüğe doğru kavrama, AAT ve izotonik hareket şeklinde kaydedilmiştir. EMG analizinde kokontraksiyon oranı en yüksek AAT’de hesaplanmıştır. Sonuç olarak proprioseptif eğitim RZ, KK, AAT, ÜEP’de KG’ye göre ek yarar sağlamamıştır. Proprioseptif eğitimde progresyon izotonik hareket, AAT, kavrama şeklinde olabilir ve stabilizasyon hedefleniyor ise AAT egzersizleri tedavinin etkinliğini artırabilir.tr_TR
dc.contributor.departmentFizyoterapi ve Rehabilitasyontr_TR
dc.embargo.terms6 aytr_TR
dc.embargo.lift2025-02-01T10:54:35Z
dc.fundingYoktr_TR
dc.subtypepresentationtr_TR


Files in this item

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record